YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6896
KARAR NO : 2015/32407
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

M.. B.. vekili avukat F.. K.. ile N.. İnşaat Temizlik Turizm Gıda Tic. Ve San. Ltd. Şti. vekili avukat T.. Y.. aralarındaki dava hakkında Antalya 7. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 20/11/2014 gün ve 2012/463-2014/462 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, asıl davada 3.264,00 TL, birleşen davada ise 186,45 TL miktarındaki alacağının tahsilini istemiş, mahkemece asıl davada 1.632,15 TL’nin, birleşen davada ise 93,22 TL’nin tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş olup, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı ve davalı tarafından temyiz edilen miktarlar karar tarihi (20.11.2014) itibariyle 1.890,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince her iki tarafın da temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı ve davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle her iki tarafın temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 27,70 TL harcın taraflara iadesine, 10/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.