YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3021
KARAR NO : 2015/6070
KARAR TARİHİ : 26.02.2015
… Vekili avukat … ile … vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 21.10.2014 gün ve 2014/420-519 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı idarenin … Bölge Müdürlüğü ve bağlı birimlerinin kalorifer yakıtı alım ihalesini kazandığını, taraflar arasında sözleşme düzenlendiğini, davalının sözleşmeden kaynaklı edimlerini yerine getirmediğini ve hak edişlerini ödemediğini,hak edişlerin tahsili için …. İcra Müdürlüğünün 2011/7686 sayılı dosyasında takip yaptıklarını, davalı/borçlunun itirazı ile takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptalini istemiştir.
Davalı,iş bölümü itirazında bulunmuştur.
Mahkemece,davanın ilk önce ….. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/515 esasında açıldığı, mahkemenin 27.11.2013 tarih 2013/625 sayılı taraf vekillerinin yüzlerine karşı verdiği kararında, işbölümü/görev itirazının kabulüne ve dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verildiği, bilahare kararın tebliğe çıkartılarak 09.06.2014 tarihinde kesinleştiği, davacının mahkemeye verdiği 05.06.2014 tarihli dilekçesi üzerine dosyanın tevzi bürosuna gönderildiği,oysa, olaya davanın açıldığı tarih itibariyle yürürlükte bulunan usul hükümlerinin uygulanacağı, buna göre de iş bölümü itirazı üzerine verilen gönderme kararının bir görevsizlik kararı olmadığı, gönderme niteliğinde bulunduğu ve kesin olduğu, yüze karşı verilen gönderme karar tarihi itibariyle HMUK.’nun 193.maddesindeki 10 günlük başvuru süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın açılmamış sayılmasına ilişkin karar vermek üzere dosyanın ticaret mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş,hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
HUMK’nun 427.maddesi uyarınca mahkemelerden verilen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Mahkemece, davanın ticari dava olduğunun kabulü ile iş bölümü nedeniyle görevsizlik karan verilmiştir. İş bölümü itirazı üzerine verilen gönderme kararları, nihai karar niteliğinde olmadığından tek başına temyiz edilmesi mümkün değildir. 24.4.1967 gün, 12/3 sayılı Yargıtay birleştirme kararında, gönderme kararlarının kesin olduğu, ancak gönderme kararının niteliğine uygun düşmeyen hususlara hükmedilmiş İse kararın temyiz edilebileceği kabul edilmiştir. Somut olayda, sadece gönderme kararı ile yetinildiğinden açıklanan nedenlerle temyizi kabil olmayan karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 26/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.