YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27056
KARAR NO : 2015/34538
KARAR TARİHİ : 26.11.2015
MAHKEMESİ : Şarkikaraağaç Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/108-2014/15
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı idareye şirketin eski yöneticileri tarafından piyasa fiyatının çok altında malzeme satıldığını, şirketin zarara uğradığını ileri sürerek, açtığı davaya ek olarak fiyat farkı olan 27.758 TL.nin ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı ile davalı arasındaki ihtilaf satım sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davanın taraflarından olan davacı tacir ise de, davalı tacir olmadığı gibi, dava konusu ihtilaf da TTK’da yer alan mutlak ticari davalardan değildir. Bu itibarla davanın görülmesi gereken mahkeme Asliye Hukuk Mahkemesidir.
6102 sayılı TTK’nın 6335 sayılı kanunla değişik 5. maddesi uyarınca asliye hukuk mahkemeleri ile ticaret mahkemeleri arasındaki ilişki iş bölümü ilişkisi olmaktan çıkarılıp görev ilişkisine dönüştürülmüştür. Dava, 6335 sayılı Yasa ile değişik 6102 sayılı TTK’nın 5. maddesi hükmünün yürürlüğe girdiği 01/07/2012 tarihinden sonra 9.10.2013 tarihinde açılmıştır. Görev, 6100 sy. HMK’nın 1. maddesi hükmü gereği kamu düzenine ilişkin olduğundan; mahkemece yargılamanın her safhasında kendiliğinden gözetilmelidir. Bu durumda mahkemece , davanın asliye hukuk mahkemesinin görevine girdiği gözetilerek davaya asliye hukuk mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken , ticaret mahkemesi sıfatıyla işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre, davacının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan 1. bent gereğince temyiz olunan kararın bozulmasına, 2. bent gereğince davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına,26/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.