Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2015/21950 E. 2015/21265 K. 22.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/21950
KARAR NO : 2015/21265
KARAR TARİHİ : 22.06.2015

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, kredi kullanımı sırasında kendisinden haksız kesintiler yapıldığını ileri sürerek 4.709,45 TL’nin kesinti tarihlerinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece , Davanın kısmen kabulü ile, 4381,45-TL nin 3.150,25-TL sine 06/09/2006 tarihinden 1.231,20-TL sine 04/09/2009 tarihinden itibaren değişen oranlarda işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir
2-Davacı eldeki dava ile, kendisinden haksız yere tahsil edilen toplam 4.709,45 TL’nin kesinti tarihlerinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Mahkemece hükmedilen 4.381,45 tl miktarına kesinti tarihlerinden itibaren faiz uygulanmıştır. 6098 sayılı B.K.’nun 117. maddesi hükmü uyarınca muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Dava konusu olayda davacının, davalıyı, dava tarihinden evvel temerrüde düşüren ihtarı söz konusu olmadığı halde, mahkemece hükmedilen alacak miktarına kesinti tarihinden itibaren faize hükmedilmiştir. Mahkemece hükmedilen alacağa dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 370/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle hükmün 1.fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “ 4.381,45 TL’nin dava tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile davalıdan tahsiline”, cümlesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 22.6.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.