YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1868
KARAR NO : 2015/5286
KARAR TARİHİ : 23.02.2015
… ile 1-…. vekili avukat … 2-… vekili avukat … aralarındaki dava hakkında ….Tüketici Mahkemesinden verilen 08/03/2012 gün ve 2011/349-2012/137 sayılı hükmün Davalı …. avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, ayıplı cep telefonu bedeli olan 1.464 TL’den ödediği miktarın iadesine, bakiye miktarın iptaline, davalı …. ile imzalanan sözleşmenin feshine, sözleşme uyarınca cihaz taksitleri toplamı ve cezai şart adı altında herhangi bir yükümlülük yüklenemeyeceğine karar verilmesini istemiş, mahkemece 8.3.2012 tarihinde davanın kabulü ile ayıplı ürün bedeli olan 1.464 TL’nin davalı ….’den tahsiline, diğer davalı Turkcell hakkındaki bedel iadesi talebinin reddine, davacı ile davalı Turkcell arasında yapılmış olan 21.11.2010 tarihli sözleşmenin feshine ve bu sözleşme nedeniyle davacının bu davalıya borcu olmadığının tespitine karar verilmiş; hüküm, davalı …. tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı …. tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalı ….’nin temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 23.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.