YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11806
KARAR NO : 2015/10091
KARAR TARİHİ : 31.03.2015

… vekili avukat … ile … vekili avukat … aralarındaki alacak davası hakkında Şanlıfurfa 2.Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 27.01.2015 gün ve 2013/709 2015/75 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, dosya masrafı adı altında toplam 3.878 TL’nin iadesini istemiş; mahkemece 27.01.2015 tarihli karar ile davanın kısmen kabulü ile 2.038,95 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar vermiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE
peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 31/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.