Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/9518 E. 2014/33068 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9518
KARAR NO : 2014/33068
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 5. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 21/06/2011
NUMARASI : 2006/508-2011/460

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı şirket ile arasında düzenlenen devre tatil sözleşmesi ile Antalya İli, Manavgat ilçesi, Çolaklı Mevkiinde, tapunun .. ve .. sayılı parsellerini teşkil eden arsa üzerinde kurulu bulunan P..Tatil Köyündeki F, F, E bölgesi 229, 253, 131 kapı no’lu evin 29.06-13.07, 27.09-11.10 ve 29.04-13.05 dönemini kapsayan 1, 1, 2 no’lu devrelerin sahibi olduğunu, davalının 2006 yılı için yenileme ve yeniden inşa etme giderleri adı altında devre tatil sahibi olan tüketicilerden toplam 9.065.609 TL talep ederek, bu giderleri de devre servis bedeli içine dahil ettiğini, oysa ki bu giderlerden sorumlu olmadıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, devre tatilcilerin toplam 9.065.609 TL’den sorumlu olmadıklarının tespitine, söz konusu yenileme ve yeniden inşa etme bedelinin kendisine yansıtılan payından sorumlu olmadığının tespitine, 2006 yılı için kendisinden talep edilen toplam devre servis bedeli olan 3.192 TL’nin fahiş olması nedeniyle indirilerek yeniden tespitine, tespit edilecek bu miktara müteakip yıllar için Tefe-Tüfe ortalamalarının uygulanmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu gereğince davanın kısmen kabulüne, davacının, 2005 yılı yenileme katkı payı nedeniyle davalıya her üç devresi için toplam 253,42 TL borçlu olmadığının tespitine, 2006 yılı devre servis bedelinin her üç devresinin 416,63 TL olarak tespitine, fazlaya ilişkin 2.775,37 TL bakımından borçlu olmadığının tespitine, devre servis bedelinin gelecek yıllar için tespiti talebinin ise reddine karar verilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, taraflar arasındaki devre tatil sözleşmesi gereğince, davalı şirket tarafından 2006 yılı için yenileme ve yeniden inşa etme giderleri adı altında talep edilen miktardan davacı devre tatil sahibinin sorumlu olmadığının tespiti ile aynı yıl için talep edilen devre servis bedelinin indirilmesi istemine ilişkindir. Davacı, talebine açıklık getiren dilekçesinde de, iş bu davadaki ilk talebinin, yenileme ve yeniden inşa etme faaliyetlerinden kendisine yansıtılan bölümden sorumlu olmadığının tespiti, ikinci talebinin ise, 2006 yılı devre servis bedelinin sözleşmenin 10/C maddesine uygun olarak indirilmesi ve gelecek yıllarda tefe tüfe ortalamasının uygulanması olduğunu belirtmiştir.
Davacının 2005 yılı yenileme katkı payı ile ilgili talebi olmadığı halde, mahkemece talep aşılarak 2005 yılı yenileme katkı payına ilişkin olarak da hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırıdır. Kaldı ki, davacı tarafından iş bu davadan önce 13.9.2005 tarihinde, Ankara 1. Tüketici Mahkemesinin 2005/2059 esas ve 2010/801 karar sayılı dosyası üzerinden 2005 yılı için talep edilen yenileme ve katkı payı bedelinden borçlu olmadığının tespiti istemi ile dava açıldığı, 13.12.2010 tarihinde davanın kısmen kabulüne, davacının sözü edilen yıl itibariyle davalı şirketçe 14.2.2005 tarihli yazı ile talep edilen miktarın 185,07 TL’lik kısmı nedeniyle borçlu olduğu, 1.624,03 TL’lik kısmından ise borçlu olmadığının tespitine karar verildiği, ne var ki kararın taraflara tebliğe gönderilip kesinleştirilmediği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, davacı tarafından 2005 yılı için açılmış olan söz konusu davanın, kesinleştirilmesi sağlanarak, 2005 yılına ilişkin belirlenen değerler de göz önünde bulundurulmak ve taleple bağlı kalınmak suretiyle, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle, temyiz edilen hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 192,20 TL harcın istek halinde iadesine, 28.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.