YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6558
KARAR NO : 2014/22024
KARAR TARİHİ : 30.06.2014
MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2013
NUMARASI : 2011/329-2013/662
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı,kendisinin işlettiği çay bahçesinin bulunduğu alanda davalı belediye tarafından yapılan çevre düzenlemesi sırasında çay bahçesinde bulunan,sandalye,masa ve taburelerin yediemin olarak sonradan iade edilmek üzere 29.03.2006 tarihinde teslim alındığını,çevre düzenlemesinin tamamlanmasından sonra davalı kuruma dönük ısrarlı taleplerine rağmen 27.07.2007 tarihinde bir kısım malzemenin teslim edildiğini,kalan malzemelerin teslim edilmediğini,29.03.2006 tarihinden itibaren bu malzemeleri düğün ve nişanlar için kiraya verilme imkanı bulamadığından dolayı zararının oluştuğunu belirterek 40.000 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı,davacıya ait malzemelerin geçici bir süre belediyeye ait depoda durduğunu,214 adet sandalye ve 30 adet masanın davacıya iade edilmesine rağmen teslim alınmadığını,kazanç kaybına ilişkin bir kusurlarının bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile,15.940 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiş,hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı,dava konusu çay bahçesinde bulunan malzemelerini, davalının yaptığı çevre düzenlemesi kapsamında muhafaza edilmek üzere davalıya teslim etmesine rağmen davalı tarafından iade edilmediğini, iade edilmeyen sürede bu malzemeleri kiraya vermek suretiyle kullanamamasından doğan zararının oluşuğunu iddia ederek bu zararın tahsili isteminde bulunmuştur. Davalı ise savunmasında dava konusu eşyaların davacıya teslim edilmesine rağmen davacının teslim almadığını iddia etmiştir.
Davacının işlettiği çay bahçesinde kullanılan malzemelerin yapılan çevre düzenlemesi kapsamında davacıya ait işyerinden ,davacının rızası dahilinde geri teslim edilmek üzere alınarak davalıya ait depoya götürüldüğü 29.03.2006 tarihli tutanak içeriği ile sabit olmakla bu husus taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Davacının işyerinin bulunduğu alanda yapılan çevre düzenlemesinin tamamlanması sonrasında davalı tarafından davacıya gönderilen 22.05.2006 tarihli bildirim yazısı ile dava konusu malzemelerin 7 gün içinde teslim alınması gerektiği aksi halde eşyalar üzerinde sorumluluğun kabul edilmeyeceği ihtar edilmiş olup,bu yazı davalıya 24.05.2005 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacının bu ihtarnamede tanınan süre içinde dava konusu malzemeleri teslim almak için davalıya başvurduğu halde davalı tarafından malzemelerin teslim edilmediğine dair dosyada herhangi bir belge mevcut olmadığı gibi bu husus davacı tarafından iddia ve ispat edilememiştir. Bu ihtarname sonrasında 27.07.2007 tarihli tutanakla bir kısım malzemelerin davalı tarafından davacıya teslim edildiği,teslim edilmeyen malzemelere ilişkin olarak teslim edilmeme sebebine dair herhangi bir açıklamanın yeralmadığı, 11.06.2008 tarihli davacı tarafından gönderilen ihtarname sonrasında 19.06.2008 tarihli tutanağa konu 250 adet sandalyenin davacıya teslim edilmek üzere davalı tarafından hazır edilmesine rağmen davacının teslim almadığı anlaşılmaktadır.
Dava konusu malzemelerin davalıya tesliminden sonra,çevre düzenlemesinin bitmesi üzerine davalı tarafından malzemelerin teslim alınmasına dair davacıya tebliğ edilen ihtarata rağmen davacının süresinde malzemeleri teslim almamak suretiyle kira zararının oluşmasına kendisinin sebebiyet verdiği dikkate alındığında davalının sorumluluğunun bulunmadığının kabulü gerekir. Her ne kadar ihtarname sonrasında 27.07.2007 tarihinde bir kısım malzemeler eksik teslim edilmiş ise de,davacının Tekirdağ 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/199 esas sayılı dosyasına konu dava kapsamında yapılan yargılama sonucu bu malzeme bedellerinin davalıdan tahsiline dair karar verilmek suretiyle teslim edilmeyen malzeme zararının karşılandığı,mahkemece hükmedilen malzeme bedelleri dikkate alındığında, davacının bu malzemelerin davalı tarafından teslim imkanı olup olmadığını araştırarak teslim imkanı bulunmadığını tespit ettiği malzemeleri yeniden piyasadan temin ederek zararı önleme imkanı bulunduğu,davacının bu yönde bir çaba göstermediği ve zararın oluşmasına kendi sebebiyet verdiği gözetilerek mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken delillerin değerlendirilmesinde hataya düşülerek davanın kısmen kabulüne dair yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup,bozmayı gerektirir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 272,25 TL harcın istek halinde iadesine, 30.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.