Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/6462 E. 2014/36787 K. 20.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6462
KARAR NO : 2014/36787
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 3. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2013
NUMARASI : 2007/589-2013/1121

Taraflar arasındaki muarazanın metni davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı davalı ile imzalanan devre tatil sözleşmesi gereğince devre tatil hakkına sahip olduğunu, davalı tarafından gönderilen 14.2.2005 tarihli yazı ile, yenileştirme ve iyileştirme kapsamında siteye harcama yapıldığını, bu harcamanın yenileme katkı payı adı altında devre sahiplerinin hisselerine düşen tutarlarda ödemeleri gerektiğinin bildirildiğini, sözleşmeye göre ödemekle yükümlü oldukları miktarın devre servis bedellerinden ibaret olduğunu ileri sürerek davalının dayanaksız ödeme talebinin reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının Tip3, 13. devre için 168,45 TL, Tip2, 7. devre için 112,33 TL, Tip1, 7. devre için 70,19 TL yenileme katkı payı ücretinden sorumlu olduğu anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davacı, bu dava ile davalı şirket tarafından gönderilen 14.2.2005 tarihli yazı ile, yapılan işler gerekçe gösterilmek suretiyle, “yenileme katkı payı” adı altında ödeme yapılmasının talep edilemeyeceğini ileri sürerek davalının ödeme talebinin reddine karar verilmesini istemiş, davalı davanın reddine karar verilmesini dilemiştir. Mahkemece alınan 14.7.2008 tarihli bilirkişi kurulu raporunda zorunlu ve makul giderler olarak değerlendirilen kısmın davacının dönem ve ünitesinin özelliklerine göre isabet eden miktarının 2005 yılı itibari ile Tip 3 13. devre 168,45 TL, Tip2 7.devre 112,33 TL, Tip1 7. devre 70,19 TL olarak açıklamışlardır. Tarafların itirazı üzerine alınan 17.1.2013 Tarihli raporda ise davacının katlanması gerektiği miktarın 2.300,23 TL olduğu tespit edilmiştir. Mahkeme gerekçeli kararında her iki raporunda ayrıntılı, gerekçeli ve dosyadaki belgelere uygun olduğunu belirtmiş; ancak hükme esas teşkil etme gerekçesi belirtilmeden ilk rapora göre hüküm tesis edilmiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporları çelişkilidir. Bu durumda bilirkişi heyeti marifetiyle raporlar arasındaki çelişkiyi giderecek taraf ve Yargıtay denetimine elverişli inceleme yaptırılmak suretiyle rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre uygun bir karar vermek gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre tarafların temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 no’lu bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, 2 no’lu bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına peşin alınan 24,30 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.