YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5913
KARAR NO : 2014/22535
KARAR TARİHİ : 02.07.2014
MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2011/855-2013/661
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat Z.. B.. ile davalı SGK Başkanlığı vekili avukat B.. U.K..’nin gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı eczacı olduğunu, davalı kurumca yapılan denetimler sonucunda, hasta A.. T.. adına yazılmış 3 adet reçeteye konu edilen ilaçların reçete sahibi veya yakınına teslim edildiğine ilişkin imzanın reçete sahibi veya yakınına ait olmadığından bahisle 20.09.2011 tarihli yazı ile 2009 protokolünün 6.3.3 maddesi uyarınca 28.491,93 TL para cezası uygulandığını, yine hasta A.. T..‘a ait 1 adet reçeteye konu edilen ilacın hasta ve yakınına teslim edilmediği gerekçesi ile 12.12.2011 tarihli yazı ile 2009 protokolünün 6.3.3 maddesi uyarınca 123.009,11 TL para cezası uygulandığını, reçetelere konu ilaçların hastalarca alınıp bizzat kullandıklarını yapılan işlemlerin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek haksız cezalardan dolayı davalı kuruma borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, ilaç teslimine ilişkin reçete arkasındaki imzanın hasta ve yakınına ait olmadığının anlaşıldığını, protokole aykırı davranıldığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin dayanağı olan reçete arkasındaki ilacı teslim alan imzasının hasta veya yakınlarına ait olmadığı ancak ilaçların reçetenin sahibi olan hastalar tarafından kullanıldığının, yapılan yargılama sonucunda toplanan tüm delil ve tanık anlatımlarıyla sabittir. Protokolün anılan hükmü ilaçların gerçek hastaya ulaşmasını sağlamayı amaçlamaktadır. İlacın hastalar tarafından kullanıldığı da belirlendiğine göre, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 1100,00 TL duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin alınan 25.20 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 2.7.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.