Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/44712 E. 2016/962 K. 20.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/44712
KARAR NO : 2016/962
KARAR TARİHİ : 20.01.2016

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı,davalının gayrimenkul hisselerini 7.3.2008 tarihinde satın aldığını,davalının ödemediği geçmiş yıllara ait emlak vergilerini ödemek zorunda kaldığını, alacağının tahsili için 4.3.2010 tarihinde davalı aleyhine icra takibi başlatmasına rağmen davalının takibe haksız itiraz ettiğini, davalının itirazının iptaline, takibin devamına ve % 40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ve davalının sair  temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-6352 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 05.07.2012 tarihinden önce yapılmış olan icra takiplerine eski Kanunda yer alan %40 inkar tazminatı uygulanmalıdır. Yeni kanundaki %20 inkar tazminatı ancak bu tarihten sonraki takiplere uygulanabilir. Davacı icra takibini 4.3.2010 tarihinde başlattığı ve davalının takibe 15.03.2010 tarihinde itiraz ettiği anlaşılmakla, eski kanunda yer alan İİK 67 maddesindeki % 40 icra inkar tazminatına karar verilmesi gerekirken, 6352 sayılı kanunda yer alan % 20 oranının uygulanması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
3-Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verildiğine göre, davada vekille temsil edilen davalı yararına, red edilen değer üzerinden karar tarihinde yürürlükte olan 2014 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1662 TL nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 1500 TL  vekalet ücretine hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, davalı  yararına bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK. 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ:Birinci bentte acıklanan nedenlerle davacı ve davalının dıger temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle     kararın hüküm fıkrasının 2.bendindeki “%20”ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine (%40) ibaresinin yazılmasına, üçüncü bentte açıklanan nedenlerle kararın hüküm fıkrasındaki (1500) rakamlarının hükümden çıkartılarak yerine (1662) rakamlarının yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine 20.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.