Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/42651 E. 2014/38405 K. 04.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/42651
KARAR NO : 2014/38405
KARAR TARİHİ : 04.12.2014

MAHKEMESİ : İpsala Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)
TARİHİ : 19/06/2014
NUMARASI : 2014/77-2014/124

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı banka şubesinden konut kredisi kullandığını belirterek, kullandığı konut kredisi sırasında davalı bankaca dosya masrafı ve yapılandırma masrafı adı altında tahsil edilen masrafların şimdilik 1.418,05-TL.’sinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle 6100 sayılı HMK m. 114/1-h ve 115/2 gereğince usulden reddine dair verilen kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine davacının temyiz talebi 12.08.2014 tarihli ek karar ile kararın kesin olarak verildiği gerekçesiyle reddedilmiş, davacı bu ek karara karşı, asıl davaya ilişkin itirazları ile birlikte temyiz talebinde bulunmuştur.
1-Dosya kapsamından;davacının dava dilekçesinde dava değeri olarak 1.418,05-TL göstererek fazlaya ilişkin haklarını saklı tuttuğu ve bu nedenle kararın temyize tabi olduğu anlaşılmakla, mahkemece kararın kesin olması nedeniyle temyiz talebinin HMK’nun 432. ve 426/5 maddesi gereğince reddine ilişkin 12.08.2014 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
2-Davacı eldeki dava ile, davalı banka ile imzaladığı kredi sözleşmesi nedeni ile kendisinden farklı isimler altında tahsil edilen bedellerin iadesini talep etmiştir. Dosya kapsamından;davacının dava dilekçesinde dava değeri olarak 1.418,05-TL göstererek fazlaya ilişkin haklarını saklı tuttuğu anlaşılmaktadır.Dairemizin yerleşik kararlarında da vurgulandığı üzere, bankalar ancak davaya konu kredinin 2014/42651-38405
verilmesi için zorunlu, makul ve belgeli masrafları tüketiciden isteyebilir. Davacının, davalı bankadan isteyebileceği masrafların kapsamının yargılama safahatinde belirlenecek olması gözönünde bulundurularak; fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak belirsiz alacak davası açılabileceğinin kabulü ile işin esasına girilmesi gerekirken, mahkemece belirsiz alacak davası açılmasında hukuki yarar olmadığı gerekçesiyle dava şartı yokluğundan usulden ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 12.08.2014 tarihli ek kararının kaldırılmasına, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 04.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.