Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/41829 E. 2015/31801 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/41829
KARAR NO : 2015/31801
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/07/2014
NUMARASI : 2012/191-2014/399

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde temyiz eden davacı Asil M.. K.. ve vekili avukat Ö.. K.. geldiler. Karşı taraftan gelen olmadı. Onun yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı ile oğlu E.. K..’ın ile 28.03.2011 tarihinde evlendiklerini, evlilik birliği devam ederken iş kurmak amacıyla davalının 15.12.2011 tarihli belge ile 100.000,00 TL borç aldığını, ailesi yurt dışında oturduğu için yurt dışına son çıkışından sonra geriye dönmediğini ve borcun da ödenmediğini ileri sürerek, 100.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, İzmir Mahkemelerinin yetkili olduğunu, borcun dayanağı olan belgenin sahte ve davacının oğlu ile evli olduğunu, kendisine ne ziynet eşyaları ne de para verilmediğini, kendisinin davacının oğlu ile evliliğini bitirmek üzere 5.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/173 esas sayılı dosyası ile boşanma ve toplam 100.000,00 TL maddi ve manevi tazminat talep ettiğini,bu boşanma davasından belgenin ortaya çıktığını, boşanma davasındaki tazminatı sonuçsuz bırakmak amacıyla hazırlanmış olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı bu davada, 15.12.2011 tarihli altınların teslimi ve borç alındı makbuzu başlıklı belge ile davalıdan 100.000,00 TL alacaklı olduğu iddiasıyla bu meblağın tahsilini istemiştir. Davalı, sözkonusu belgeyi imzalamadığını savunarak davanın reddini dilemiştir. Davalı tarafından davacı aleyhine özel belgede sahtecilik iddiası ile suç duyurusunda bulunulmuş, Antalya C.Savcılığı’nın 2012/65864 esas ve 2013/7732 karar sayılı koğuşturmaya yer olmadığına dair kararın verildiği dosyada, belgedeki imzanın kriminal inceleme raporu sonucu davalı P.. K..’na ait olduğu anlaşılmıştır. Alacak konusu belgedeki imzanın davalıya ait olduğu sabit olduğu gibi mahkemenin de kabulündedir. Bu hali ile anılan belge, borç ikrarını içeren adi senet hükmünde olup, davacının alacağının varlığını kanıtlamaktadır. Öyle olunca davalı tarafın borcu ödediğini ispat etmesi gerekir. İsbat yükü kendisinde olan davalı tarafın senede bağlı borcunu ödediğini yasal delillerle ispat etmelidir. Mahkemece ispat külfetinin davalıda olduğu kabul edilerek davalıdan ödeme iddiası hakkındaki tüm delilleri sorulup, toplanmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Mahkemece bu yön gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 25,20 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 04/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.