Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/39003 E. 2015/32332 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/39003
KARAR NO : 2015/32332
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

MAHKEMESİ : Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/05/2014
NUMARASI : 2013/135-2014/425

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı; davalı ile 06.08.2012 tarihli avukatlık ücret sözleşmesi ve aynı tarihli vekâletname uyarınca iş mahkemesindeki davada davalının vekilliğini üstlendiğini, davalının 13.02.2013 tarihinde davadan feragat ettiğini, aynı tarihte vekillikten azlettiğini, vekâlet ücretini ödemediğini azlin haksız olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 5.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.  
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 2.640,00 TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir. 
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.  
2-Davacı eldeki dava ile davalıdan 5.000,00 TL’nin yasal faizi ile tahsilini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen reddedilen miktar yönünden davalı yararına vekâlet ücretine hükmedilmemiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT 12.maddesinde yer alan “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
(2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” hükmü gereğince, AAÜT’nin 2.kısmına göre reddedilen miktar üzerinden davalı yararına maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, mahkemece davalı yararına vekâlet ücretine karar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK’nun 438/7. maddesi gereğidir.  
SONUÇ: Yukarıda açıklanan 1. bent gereğince davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenle davalının temyiz itirazının kabulü ile temyiz edilen kararın “Hüküm” başlıklı bölümüne, 5. bent olarak “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden davanın reddedilen kısmı üzerinden AAÜT’nin 12. Maddesi gereğince hesap ve takdir olunan 750,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” söz ve rakamlarının ilavesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.