Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/33458 E. 2015/28075 K. 30.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/33458
KARAR NO : 2015/28075
KARAR TARİHİ : 30.09.2015

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı kurum ile anlaşmalı olarak diyaliz hizmeti verdiğini, davalı kurumun 04/09/2008 tarihine kadar 2008 yılında geçerli olan ilaç, yatak, malzeme ve zorunlu tetkikler dahil seans ücreti olarak 138,00.TL birim fiyat üzerinden ödeme yapmakta iken….’ın 09/07/2008 tarihinde 2007/297 esas sayılı dosyası üzerinden, sağlık hizmetlerinin paket olarak fiyatlandırılmasına ilişkin bazı SUT hükümlerinin yürütmesinin durdurulmasına karar verildiğini, davalı kurumun da…. kararını gerekçe göstererek 04/09/2008-30/09/2008 tarihleri arasında seans ücreti olarak 111,60.TL birim fiyat uyguladığını, ancak bu tarihten sonra tekrar eski fiyat uygulamasına döndüğünü, böylece kendilerine söz konusu tarihler arasında eksik ödeme yapıldığını ileri sürerek 25.830,00.TL’nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 25.830,00.TL,’nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Harçlar Kanunu’nun 13/j. maddesi gereği, davalının harçtan muaf tutulması gerekirken bakiye harcın davalıdan tahsiline ve davacı tarafından yatırılan harcın da davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2.bendinde yer alan “Alınması gereken 1.764,45.TL karar harcından, peşin alınan 383,60.TL harcın mahsubu ile bakiye 1.380,85.TL harcın davalıdan tahsiline,” cümlesinin ve 4. bendinde yer alan “Davacı tarafından yapılan 383,60.TL peşin harcın tamamının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” cümlelerinin hükümden çıkartılarak yerine “Davalı kurum harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan “Yine davacı tarafından yapılan 21,15.TL başvuru harcı, 300,00.TL Bilirkişi ücreti, 3,75.TL Müzekkere gideri, 90,00.TL Tebligat gideri olmak üzere toplam 414,90.TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine “Davacı tarafından yapılan 300,00.TL bilirkişi ücreti, 3,75.TL Müzekkere gideri, 90,00.TL Tebligat gideri olmak üzere toplam 393,75.TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasına “Davacı tarafından dava açılırken yatırılan 404,75.TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine” cümlesinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 30.9.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.