Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/2956 E. 2014/2852 K. 04.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2956
KARAR NO : 2014/2852
KARAR TARİHİ : 04.02.2014

MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/05/2013
NUMARASI : 2011/540-2013/206

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı vekili, davalı B.. A.Ş.’nin kasiyer çalışanı olan öteki davalı Ş.. O..’ın 19/10/2011 tarihinde 11 yaşında olan küçük A.. A..’i ve arkadaşını hırsızlık yapmış olabileceği düşünce ve zannı altında tehditle mağaza arkasındaki kimsenin bulunmadığı bodruma indirmeye çalışarak onlara tokat atıp tartakdığını, çocukların bodruma inmek istememesi üzerine “aşağı inin kemiklerinizi kıracağım” şeklinde tehditte bulunduğunu, müvekkilinin arkadaşı Elif’in o an yaşadığı korkuyla altını ıslatmış olduğunu, çocukların üzerinde bedeli ödenmemiş hiçbir malzeme çıkmamasına ve davalı işyerinden birşey çaldıklarına dair hiçbir delil bulunmamasına rağmen suçsuz yere tehdit edilerek tartaklanmalarınının küçüğün ruhi dünyasında ve bilinç altında oluşturduğu sarsıntı ve acının telafi edilemeyeceğini, küçüğün olaydan sonra geceleri uyuyamadığını ve ruh sağlığının bozulduğunu ileri sürerek, 15.000,00 TL manevi tazminatın 19/10/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne,7.500,00 TL tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde kanunda tanımlanan taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
Dava, davacının davalı şirkete ait mağazaya alış veriş için gittiği sırada hırsızlık yaptığından şühhelenileret darp edilmesi ve tehdit edilmesi iddiasına dayalı tazminat isteğine ilişkin olup,uyuşmazlığın 4077 Sayılı yasa kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır.
4077 sayılı yasanın 23. maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür. Taraflar arasındaki uyuşmazlık Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığına göre davaya bakmaya Tüketici Mahkemesi görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak söz konusu olmaz. Bu durumda mahkemece,uyuşmazlığın tüketici mahkemesi sıfatı ile görülmesi gerekirken genel mahkeme sıfatı ile bakılıp sonuçlandırılması usul ve yasaya aykırıdır.
2-Bozma nedenine ve özellikle,davanın A.. A..’e velayeten açılmasına rağmen davanın davacı Aymira’ya velaeten açıldığı hususunun karar başlığında yazılmamış olması, maddi hataya ilişkin olup, mahallinde her zaman düzeltilmesinin mümkün olmasına göre,tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 2 numaralı bent gereğince tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.