YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/29018
KARAR NO : 2015/20912
KARAR TARİHİ : 18.06.2015
1-… 2-… 3-… 4-… vekili avukat … ile … Ac Turizm Tic. A.Ş. vekili avukat … aralarındaki alacak davası hakkında … 3.Tüketici Mahkemesinden verilen 19.11.2013 gün ve 2011/59 2013/1576 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacılar, davalı şirket ile aralarında 17-21 Kasım tarihlerini kapsayan … içerikli Mısır gezisine ilişkin paket tur sözleşmesinin imzalandığını, fakat davalı şirketin sözleşmeyi gereği gibi ifa etmemiş olduğunu, ayıplı hizmet sunduğunu ileri sürerek, sözleşmeden dönme nedeniyle tur bedelinin iadesine, her bir davacı açısından 2.000’er TL olmak üzere toplam 8.000TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş; mahkemece, 19.11.2013 tarihinde davanın kısmen kabulü ile 816,76TL maddi tazminat ile her davacı için 500,00TL olmak üzere 2.000,00TL manevi tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazla istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL’ye 5236 sayılı yasanın 19.maddesiyle eklenen ek madde 4.uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820.000.000TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasalarda derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen asıl alacak karar tarihi itibariyle, her bir davacı açısından ayrı ayrı düşünülmesi gerektiğinden, 1.820,00TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE,peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.