Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/22500 E. 2014/21672 K. 30.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22500
KARAR NO : 2014/21672
KARAR TARİHİ : 30.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2014
NUMARASI : 2013/417-2014/102

Taraflar arasındaki davacı davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı idare ile aralarında düzenlenen sözleşme uyarınca davalıya hizmet verdiğini,sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını, 5510 sayılı yasanın 81 maddesine eklenen bende göre sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla sigorta pirim oranının %5 lik kısmının hazinece karşılanacağının belirtildiğini, 5510 sayılı yasanın yürürlüğünden itibaren bu kanun gereğince 5 puanlık indirimleri uygulamak suretiyle sigorta primlerinin tahakkuk ettirildiğini ve ödendiğini, ancak davalı idarenin söz konusu pirim indirimlerini hak edişlerinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek 23.287,38 TL.nin davalıdan tahsilinİ istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; 21.530,53 TL.nin davalıdan tahsiline karar verilmiş,hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalı idare ile aralarında imzalanan sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve şirketin
istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını ileri sürerek 23.287,38 TL nin davalıdan tahsili istemiyle eldeki davayı açmıştır.Mahkemece,davalı idarenin davacının hak edişinden yaptığı 23.287,38 TL’lik kesintiden 1.756,85 TL’lik kesintinin 2011 yılı Şubat ayına ilişkin olduğu ve kesintinin de 07.04.2011 tarihinde yapıldığı, bu miktarın 25.02.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6111 Sayılı Kanun gereğince davacı şirkete ödenmemesi gerektiği gerekçesiyle 23.287,38 TL’den 07.04.2011 tarihinde yapılan 1.756,85 TL’lik kesinti düşüldüğünde 21.530,53 TL’lik kesintinin yasal dayanağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de;reddedilen 1.756,85 TL lik kısım Şubat 2011 yılına ait olup,bu tarihte davacının faydalandığı yasa hükmü halen yürürlüktedir.Önemli olan,davacının bu teşvikten hangi dönemde faydalandığıdır.Davalı idarenin kesinti yaptığı tarihin bir önemi bulunmamaktadır.Bu nedenle reddedilen 1.756,85 Tl lik kısım yönünden de davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bozma nedenidir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davalının temyiz itirazlarının reddine,iki numaralı bent uyarınca temyiz edilen hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 30.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.