YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18804
KARAR NO : 2014/35890
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2013
NUMARASI : 2013/123-2013/304
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacılar vekili, davacı Metin’in annesi Adile ile babası muris Ahmet’e banka havalesi ile toplam 260.000,00 alman markı gönderdiklerini, dava tarihindeki kur üzerinden karşılığının 230.983,20TL olduğunu, bu borcun ödemediğini öne sürerek, M.. G..’ın alacağının 63.719,50TL tutarındaki kısmının asıl borçlu olarak davalı A.. G..’dan, 39.824,70TL tutarındaki kısmının ise A.. G..’ın mirasçıları olmaları nedeni ile davalılar A.. G.. ile Ş.. G..’dan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline; Metin’in eşi davacı S.. G..’ın alacağının 63.719,50TL tutarındaki kısmının asıl borçlu olarak davalı A.. G.. dan, 63.719,50TL tutarındaki kısmının ise A.. G..’ın mirasçıları olmaları nedeni ile davalılar A.. G.. ile Ş.. G..’dan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline, karar verilmesini istemiştir.
Davalı Adile, davacı oğlun anne ve babasına borç para vermesinin kesinlikle söz konusu olmadığını, Ş.. i.., davacıların murisleri olan babası A. G..’dan 1997 yılında 300.000,00DM borç para aldıklarını, bu paranın 260.000,00DM olan kısmını 28/12/2000 tarihinde anne ve merhum babasının ortak hesaplarına havale göndererek ödediklerini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; bu kararın davacılar tarafından temyizi üzerine Dairemizin 2011/15588E. 2012/17309K. sayılı ilamı ile kararın bozulmasına karar verilmiş; mahkemece, bu kez yapılan yargılama üzerine, davanın kısmen kabulüyle, 31.859,74TL’nın davalı A.. G..’dan, 47.789,63TL’nın davalı Ş.. G..’dan 01.12.2006 dava tarihinden itibaren yasal faizi ile alınıp davacı M.. G..’a verilmesine, 127.439,00TL’nın 01.12.2006 dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalı A.. G..’dan alınıp davacı S.. G..’a verilmesine, davacı M.. G..’ın fazlaya ilişkin isteminin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılar sınırlandırmış oldukları talepleriyle, 260.000,00DM’ının dava tarihindeki karşılığı olarak belirttikleri 230.983,20TL’den davalıların hisselerine düşen bedeli de tek tek belirterek, bunu istemişler, ancak mahkemece dava tarihindeki kurun daha yüksek hesaplanması nedeniyle, 260.000,00DM’nin karşılığının 254.878,00TL olduğunun kabulüyle hesaplama yapılarak, davalılar aleyhine talepten fazla olacak şekilde bedele hükmedilmiştir. HUMK 74.md (HMK 26.md) hükmünce hakim tarafların talepleriyle bağlı olup, talep dışına çıkarak karar veremez. Mahkemece anılan yasa hükmü gözardı edilerek, hüküm tesisi usûl ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle teyiz edilen kararın BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan 3,536,55 TL harcın istek halinde davalı A.. G.. ve davalı Ş.. G..’a iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.