Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2014/18381 E. 2014/29551 K. 29.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18381
KARAR NO : 2014/29551
KARAR TARİHİ : 29.09.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2010/528-2013/331

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, dava ve ıslah dilekçesi ile, davalı ile aralarında 01.02.2007 tarihli “Büyükbaş Hayvan Et Alım ve Besi İşbirliği Sözleşmesi” imzaladıklarını, bu kapsamda davalının 7 adet büyükbaş hayvanı belirlenen zamanda kesim için hazır etme borcu altına girdiğini ancak bu edimini yerine getirmediğini ileri sürerek, 2450 TL sözleşme kurulurken davalıya verilen besi destek bedeli, hayvan başına 500 TL olmak üzere 3500 TL cezai şart ve 596,22 TL davalıya çekilen ihtarname masrafları olmak üzere toplam 6546,22 TL nin, dava tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile davalıdan tahsilini ve yine davalıya verilen besi destek bedelinin verilme tarihinden itibaren işleyecek %5 gecikme faizi olan 2217,25TL nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, sözleşme hükümlerinin hak ve adalet ölçülerine aykırı olup aşırı yararlanma teşkil ettiğini bu nedenle geçersiz olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile 7526,22 TL alacağın 05/07/2010 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine karar verilmiş, davalının temyiz talebi 14/02/2014 tarihli ek karar ile süresinde temyiz harcının yatırılmaması nedeni ile reddedilmiş, davalı bu ek karara karşı, asıl davaya ilişkin itirazları ile birlikte temyiz talebinde bulunmuştur.
1-Davalı vekilince, temyiz harcının yatırılması için verilen kesin sürede temyiz harcı olan 123,60 TL nin mahkeme veznesine yatırıldığı anlaşıldığından, davalının temyiz talebinin reddine ilişkin mahkemenin 14/02/2014 tarihli ek kararı kaldırıldı, işin esası incelendi.
2-İşin esasının incelenmesinde de; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki 3 ve 4. bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
3-Dava, taraflar arasında imzalanan sözleşme kapsamında davalının edimini yerine getirmemesinden doğan alacak, gecikme faizi ve cezai şart istemine ilişkindir. Davacı, sözleşmeye aykırılık nedeni ile 2450 TL, sözleşme kurulurken davalıya verilen besi destek bedeli, hayvan başına 500 TL olmak üzere 3500 TL cezai şart ve 596,22 TL davalıya çekilen ihtarname masrafları olmak üzere toplam 6546,22 TL nin dava tarihinden itibaren ticari reeskont faizi ile birlikte ve yine davalıya verilen besi destek bedelinin verilme tarihinden itibaren işleyecek %5 gecikme faizi olan 2217,25TL nin davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı, kesim zamanı, satış fiyatlarının aşırı oranda düşük olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece her ne kadar, davalının besi destek bedelini aldıktan sonra kesim zamanı geldiğinde satış fiyatının düşük olduğunu savunmasının iyi niyet kurallarına aykırı olduğu belirtilerek davanın kabulüne karar verilmiş ise de, hükmolunan 7526,22 TL alacağın nasıl tespit edildiği anlaşılamamıştır. Hükmedilen rakama nasıl ulaşıldığı hususunun gerekçede net ve anlaşılır olarak açıklanması gerekir. O halde mahkemece davacının temyizinin bulunmaması nedeniyle usuli kazanılmış hak ilkeleride gözetilmek suretiyle hükmolunacak miktar taraf ve Yargıtay denetimine elverişli olarak açıklanmalı sonucuna göre karar verilmelidir. Bu yönün gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
4-Mahkemece, 7526,22 TL alacağın 05/07/2010 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine karar verilmiş olup bu durumda alacak kalemi içinde var olan işlemiş faiz alacağına tekrar faiz yürütülmüş olması da, Borçlar Kanununun 104/son maddesinde düzenlenen “faize faiz yürütülemez.” hükmüne aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle yerel mahkemenin 14/02/2014 tarihli ek kararının kaldırılmasına, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, üç ve dördüncü bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 29.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.