YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13028
KARAR NO : 2014/16993
KARAR TARİHİ : 02.06.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 9. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2009/84-2013/307
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, 02/02/2009 tarihinde davalı diş hekmine diş eti ameliyatı olduğunu, ancak davalının çene kemiğinde gereksiz şekilde çok büyük bir kesi yapıldığını, iltihap diş etlerinden tamamen temizlenmediği gibi mevcut sağlam diş etlerine de zarar verildiğini, bazı bölgelerde diş etinde madde kaybı olduğunu, ameliyatın üzerinden 11 gün geçtikten sonra çekilen çene fotoğrafları ve CD görüntülerinde bu durumun açıkça göründüğünü, çene kemiğinde ameliyattan bir ay sonra dahi ödemin devam ettiğini, ödem ve ağrılarının devam etmesi nedeniyle çalışamadığını ve rapor almak zorunda kaldığını, tüm bunlara davalı diş hekminin tıp uygulamalarına uygun olmayan tedavisinin sebep olduğunu, tam olarak iyileşemediğini, yemek yemekte ve konuşmakta zorlandığını, hastane, ilaç, yol gibi çeşitli masraflar yaptığını ve işinden geri kaldığını bildirerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 1.000,00TL maddi, 10.000,00TL manevi tazminatın 02/02/2009 tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş; 29.03.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 1.965,39TL olmak üzere artırmıştır.
Davalı, yaptığı işlemin uygun olduğunu, hastanın tedavisini yarım bıraktığını, bu nedenle sorumlu olmadığını savunmuştur.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporlarına dayanılarak, davacının maddi tazminat isteminin kabulü ile 1.965,39TL’nin 07/09/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 1.500,00TL manevi 2014/13028-16993
tazminatın 07/09/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin isteminin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davalı diş hekiminin kusurlu tedavisine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, kusur tespiti açısından, İ.Ü. Diş Hekimliği Fakültesi’nce oluşturulan bilirkişi heyetinden temin edilen 27.08.2012 tarihli bilirkişi raporunun sonuç kısmında “Diş hekimi ilgili vakada kök ucu rezeksiyon kararını doğru şekilde vermiş olup, ameliyat tekniğini tam olarak uygulamamıştır” denilmekteyse de, rapor içeriğinden dişlerin kök uçlarının durumunun tam olarak yorumlanabilmesi için periapikal röntgenlere veya ileri radyolojik tekniklere ihtiyaç duyulduğunun belirtildiği, mevcut raporun davalının kusurunu aydınlatmaya yeterli açıklıkta düzenlenmediği, kaldı ki mahkemece maddi tazminatın hesaplanmasında esas alınan 08.11.2012 tarihli ek raporda da belirtilen 5 gün iş kaybının davalının kusurlu hareketlerinden kaynaklanmadığı, yapılan ameliyatın doğası gereği oluşan semptomlar nedeniyle hastanın 5 gün iş ve güçten kalacağının belirtildiği, buna karşın yine de alınan hesap bilirkişisi raporunda da 08.11.2012 tarihli ek raporun esas alındığı, böylece hatalı hüküm tesis edildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, mahkemece yapılacak iş, davacı hastanın ameliyattan önceki ve sonraki durumunun, tedavide kusur bulunup bulunmadığının, davalı kusurlu ise bu durumda davacının kusurdan kaynaklanan iş ve güç kaybının öğrenilmesi için hastanın adli tıp kurumuna sevki ile buradan temin edilecek rapora göre gerekirse dosyanın hesap bilirkişine gönderilmesi neticesinde, hüküm tesisi gerekirken, eksik ve hatalı bilirkişi raporlarına dayanılarak yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 2.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.