YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11677
KARAR NO : 2014/13239
KARAR TARİHİ : 22.04.2014
MAHKEMESİ : Adana 2. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 11/11/2013
NUMARASI : 2012/1535-2013/1739
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacılar vekili, müvekkillerinin davalıdan konut satın aldığını, satışın kredi kullandırılarak yapıldığını ve imzalanan sözleşmenin 2.2 maddesine göre ” taksit oranlarındaki artış oranı bir önceki altı aylık dönemdeki memur maaş artış oranı, tüfe ve üfe oranlarını içeren endeksler arasından düşük olanına göre arttırılacaktır” düzenlemesinin bulunduğunu, davanın bu hükme rağmen bu hükme rağmen memur maaş artış oranı daha düşük olmasına rağmen diğer kriterleri esas aldığını ve müvekkilinden fazladan bedel tahsil edildiğini ileri sürerek fazlaya dair haklarını saklı tutarak her bir müvekkili ayrı ayrı 1.200,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 03/04/2013 tarihli ıslah dilekçesiyle de;dava değerini davacı Ö.. E.. için 684,83 TL arttırarak toplamda 1.884,83 TL’ye, S..K.. için 103,50 TL arttırarak toplamda 1.303,50 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı S.. R.. yönünden açılan davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davacılar yönünde açıdan davanın kabulüne karar verilmiş; hükmün davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar ile davalı arasında düzenlenen sözleşmelerin 2.2. maddesi gereğince; taksitlerdeki artış oranı, bir önceki altı aylık dönemdeki memur maaş artış oranı, TÜFE ve ÜFE oranlarını içeren endeksler arasından en düşük olanına göre artırılacaktır. Davalı Toki taksitlerdeki artış oranını
hesaplarken, ek ödemelerde dahil olarak MMAO’nı nazara almakta ve bu durumda TÜFE oranı daha düşük olduğu için, TÜFE oranına göre artış oranını hesaplamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, MMAO’nın içinde bulunması gereken ek ödemeler düşülerek sonuca gidilmiş ve bu durumda MMAO’nın en düşük oran olduğu görülmüştür. Hesap da bu MMAO üzerinden yapılmıştır.
Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün 19.12.2006 tarihli yazısına göre; devlet memurlarının maaşlarındaki ortalama artış oranı; 2006 yılı Temmuz-Aralık döneminde ortalama %8.38 olmuştur. MMAO ek ödemelerle birlikte bir bütün olarak ele alınmalıdır. Bu durumda TÜFE yada ÜFE oranları daha düşük olduğundan, bu oranlardan hangisi daha düşük ise o aran esas alınarak hesaplama yapılmalıdır. Sonuç olarak davalı Toki’nin yaptığı hesap yönteminin doğru olduğu kabul edilerek, dosyadaki delillere göre konusunda uzman bilirkişi tarafından yeniden hesaplama yapılması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davacıların savunduğu hesaplama yöntemi uygulanarak davanın kısmen kabulü, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 401.80 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.