Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2013/26987 E. 2014/3440 K. 11.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/26987
KARAR NO : 2014/3440
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2011/976-2013/488

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, genel temizlik ihale işinin ihaleyle davalılara verildiğini, dava dışı işçi T.. E..’un idare aleyhine Adana 1. İş Mahkemesi’ne işçilik hakları için tazminat davası açtığını, mahkemece davanın kabulüne karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini, Adana 6. İcra Müdürlüğü’nün 2010/12550 sayılı icra takip dosyasında 16.392.20 TL ödeme yapılğını, taraflar arasında imzalanan sözleşmeye göre yapılan bu ödemeden davalıların sorumlu olduğunu ileri sürerek, ödenen 16.392.20 TL’nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalı şirketlerden müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, dava dilekçesinin tebliğ edilmesine rağmen yargılamaya katılmamışlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, T.. E… isimli işçi tarafından açılan davada kesinleşen karar ile kendilerinin 16.392.20 TL ödemek zorunda kaldıklarını ve imzalanan sözleşmeye göre işçilere yapılan tüm ödemelerden davalıların sorumlu olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açmıştır. Mahkemece, taraflar arasında imzalanan sözleşmede işçilere ödenen tazminattan kimin sorumlu olacağına dair açık bir hüküm bulunmadığı ve davacının asıl işveren sıfatını koruduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçiye ödenen bu tazminattan hangi tarafın sorumlu olacağına ve sorumluluğun hangi oranda olduğuna ilişkindir. Uyuşmazlığın çözümünde öncelikle taraflar arasındaki sözleşme hükümleri, aynı sözleşmelerden kaynaklanan uyuşmazlıkla ilgili verilmiş mahkeme kararları ve genel hukuk prensipleri dikkate alınarak bir sonuca gidilmelidir. D..A..İnş. LTD.ŞTİ ile imzalanan sözleşmenin eki sayılan Teknik Şartnamenin 11.C/c bendinde ve davalı A..Güv. İnş. LTD.ŞTİ ile imzalanan sözleşmenin eki sayılan Teknik Şartnamenin 3.c.5’inci fıkrasında yapılan düzenlemeye göre işçiye ödenecek olan tazminatlardan davalı yüklenicilerin sorumlu olduğu anlaşılmaktadır. Davalılar ile imzalanan sözleşmelerdeki bu düzenlemeler gereği yüklenicilerin, davacı tarafından ödenen tüm tazminattan sorumlu olduklarının kabulü gerekir. Davacının işçiye yaptığı ödeme için her bir yüklenici işçiyi çalıştırdığı dönem itibariyle tazminatın tamamından sorumludur. Sözleşme hükümleri karşısında bilirkişinin yaptığı tespitler yanlış olup sözleşme hükümlerine göre davacı yaptığı ödemelerin tümünü davalılardan talep edebilir. Hal böyle olunca; davacının dava dışı işçiye ödediği tazminatın tamamı için davalılara rücu edebileceği kabul edilip davalıların sorumlu oldukları dönem ve tazminat miktarının tespiti hususunda bilirkişi raporu alınarak sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken hatalı bilirkişi raporuna dayalı olarak davanın kısmen kabulü yönünde hüküm tesis edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ:Yukarıdaki açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.