Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2013/23376 E. 2014/3750 K. 13.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/23376
KARAR NO : 2014/3750
KARAR TARİHİ : 13.02.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2012/4-2012/314

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacılar, davalı Erdoğan ile birlikte ortak murisleri Ü.. Ş..’ün 14.4.2006 tarihinde vefat ettiğini, murisin tedavi gördüğü sırada davalı Erdoğan’ın emekli maaşını çekmek için vekaletname aldığı sırada murisin bilgisi dışında gayrimenkul satış yetkisi de içeren vekaletname aldığını, bu vekaletname ile murise ait taşınmazı bedelsiz olarak diğer davalı Saffet’e devrettiğini ileri sürerek, davalı Saffet adına olan tapu kaydının iptali ile kendileri adlarına veraset ilamındaki hisseleri oranında tescilini, olmazsa payları oranında tenkis yapılmasını istemişler, davacılar 20.2.2007 tarihli dilekçeleri ile, davalarını tazminat davasına dönüştürerek satılan taşınmazdan hisselerine düşen fazlası saklı kalmak üzere 50.000TL’nin faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemişlerdir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davacı E.. Ş..’ün davasının açılmamış sayılmasına, davalı Erdoğan hakkındaki tazminat davasının murisin ölüm tarihi itibariyle taşınmazın 136.000 TL olarak belirlenen değeri açısından veraset ilamındaki hisselerine göre yapılan hesaplama sonucu her davacı için 15.111 TL olmak üzere toplam 45.333 TL açısından kısmen kabulüne, belirlenen bu meblağın 14.4.2006 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalı Erdoğan’dan alınarak davacılara ödenmesine, fazlaya dair istemin reddine, davalılardan Saffet hakkında açılan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar E.. Ş.., E.. Ş.. ve E.. Ş.. ile davalı E.. Ş.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılar Ersen,Ertuğ ve Ertunç 20.2.2007 tarihli dilekçeleri ile, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkin taleplerini tazminat isteğine dönüştürerek davalı Erdoğan’ın diğer mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla muris Üzeyir’e ait taşınmazı muristen habersiz olarak vekaleten diğer davalı Saffet’e sattığını, yine muristen habersiz olarak murisin bankadaki mevduatı ve emekli maaşını çektiğini ileri sürerek, satılan taşınmazdan hisselerine düşen miktarın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemişlerdir. Davalı Erdoğan, murise ait 55.342,45TL’yi vekaleten çektiğini, mirasçılar olarak mirasın paylaştırılması hususunda anlaştıklarını, bankadan çekilen para ile taşınmaz satışından elde edilen parayı üçe böldüklerini, iki adet dekont karşılığı toplam 72.000TL’yi davacılara ödediğini savunarak 72.000TL’nin mahsubunu istemiş, ödemeye ilişkin olarak 11.7.2006 tarihli iki adet dekont sunmuştur. Mahkemece davalı Erdoğan’ın savunmasının savunmanın genişletilmesi niteliğinde olduğu, davacı vekilinin bu nedenle karşı çıkması nedeniyle miras paylaşımı hususunda herhangi bir araştırma yapılmadığı belirtilerek davacıların tazminat isteklerinin davalı Erdoğan yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı Erdoğan’ın 11.7.2006 tarihli iki adet dekont karşılığı davacı tarafa toplam 72.000TL ödediği hususu davacı tarafın da kabulündedir. Ödeme, borcu söndüren sebeplerden olup yargılamanın her aşamasında ileri sürülmesi mümkündür. Bu nedenle savunmanın genişletilmesi niteliğinde değerlendirilemez. Öyle olunca mahkemece davalı Erdoğan’ın ödeme savunması üzerinde durulmak suretiyle bu husustaki taraf delilleri toplanıp değerlendirilerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davacılar E.. Ş..,E.. Ş.. ve E.. Ş..’ün temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı E.. Ş.. yararına BOZULMASINA, 2.bent gereğince davacılar E.. Ş..,E.. Ş.. ve E.. Ş..’ün temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.