YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21217
KARAR NO : 2014/238
KARAR TARİHİ : 13.01.2014
MAHKEMESİ : Aydın 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
TARİHİ : 15/02/2013
NUMARASI : 2012/829-2013/68
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı Tesco …..A.Ş. ait alışveriş merkezinde alışveriş yaptıktan sonra, davalıya ait otoparkta park halinde bulunan aracına eşyalarını bırakarak tekrar alışveriş merkezine girdiğini, aracına döndüğünde araç kapısının açık olduğunu, alışverişe konu eşyalar ile çalıştığı şirkete ait bilgisayarın aracın içinden alındığını tespit ettiğini belirterek; 2.219 TL maddi ve 6.200 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihinden itibaren ticari faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Tesco…..A.Ş. savunmasında; hırsızlık olayını ve zararı davacının ispat etmesi gerektiği, umuma açık olan otoparkta gerekli güvenlik önleminin alındığını, davacının aracın içinde görünür şekilde eşyalarını bırakması nedeniyle kendisinin kusurlu olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Davalı G4S… A.Ş.’i olayın meydana gelmesinde herhangi bir hizmet kusurun bulunmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davacıya ait araçta meydana gelen hırsızlık olayının davacının kusuru ile meydana geldiği kabul edilerek davanın reddine karar verilmiş,hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, alışveriş yapmak amacıyla gittiği davalı Tesco…A.Ş. ait alışveriş merkezinin otoparkına bıraktığı aracından içinde bulunan bilgisayar ve alışveriş eşyalarının bulunduğu çantanın çalındığını ileri sürerek, uğradığı zararın tazmini istemiyle eldeki davayı açmıştır. Davalılar, gerekli tedbirleri aldıklarını, çantayı ve eşyaları açıkta bırakan davacının kusurlu olduğunu savunmuştur.
Davacının, davalı Tesco şirketine ait alışveriş merkezinin otoparkına aracını bıraktığı, araç otoparkta bulunduğu sırada araçtan hırsızlık olayının meydana geldiği dosya kapsamı ile sabit olup, davalı şirket tarafından işletilen alışveriş merkezine gelen davacının, davalı tarafından yapılan reklam ve hizmete güvenerek geldiği, davalı şirketin alışveriş merkezine gelen müşterinin mal
2013/21217 -2014/238
güvenliğini özellikle kendi muhafazasına terk edilmiş bir aracın ve içindeki eşyaların asgari özen yükümlülüğüyle korumak ve kollamak zorunda bulunduğu, müşterilerin zarara uğramasını önlemeye yönelik gerekli önlemleri davalıların almakla yükümlü oldukları, bu kapsamda davalı taraflarca yeterli güvenlik görevlisi bulundurulmadığı ve alışveriş merkezine ait otoparkın güvenliğini sağlamaya yönelik olarak kurulan kamera sisteminin çalışır vaziyette kalmasını sağlayacak şekilde gerekli kontrolleri yapmadıkları anlaşılmakla hırsızlık olayının meydana gelmesinde kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Öte yandan her ne kadar davalıların alışveriş için Alışveriş merkezine gelen müşterilerinin mal güvenliğini koruma yükümlülüğü bulunsa da davacı müşterininde aracını otoparka bırakırken gerekli önlemleri almak suretiyle değerli eşya ve paraların bulunduğu çantayı kolayca görülemeyecek yere veya kilitli bagaja koymak suretiyle aracını kilitlemesi gerektiği, dosya içeriğinde mevcut 27.03.2010 tarihli olay yeri inceleme raporunda hırsızlık olayı sırasında aracın kapısının açılmasında bir zorlama olmadığının tespit edildiği gözönüne alındığında davacının aracı kilitlememiş olma ihtimalinin bulunduğu ve davacının çanta ve eşyalarını aracın bagajı yerine görünebilir şekilde aracın iç kısmına bırakması nedeniyle olayın oluşumunda müterafık kusurlu olduğu kabul edilmelidir. Hal böyle olunca mahkemece davacının maddi tazminat istemi yönünden tarafların müterafik kusur oranlarının tespiti yönünde inceleme yapılarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.