YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/7646
KARAR NO : 2011/480
KARAR TARİHİ : 20.01.2011
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, … ilçesi, … mah, … parkında bulunan çay bahçesini davalı … Belediyesi’nden … 11. Noterliği’nin 19.2.2004 tarih ve 4629 yev. nolu kira sözleşmesi ile kiraladığını, kira sözleşmesinin haksız nedenlerle encümen kararı ile feshedildiğini, başka bir encümen kararı ile kira sözleşmesinin sona erme tarihinden itibaren yenilenmeyeceğinin ve 15 gün içinde tahliye edileceğinin bildirilmesi üzerine, mecuru tahliye etmek zorunda kaldığını, daha iyi hizmet sunabilmek için mecurda değer arttırıcı imalatlar yaptırdığını ileri sürerek, 7.500-TL imalat bedelinin tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, mecurun kiralama amacı dışında kullanıldığının Emniyet tarafından bildirilmesi üzerine kira sözleşmesinin feshedildiğini, fesih işleminin 5393 Sayılı Kanun’un 15. maddesine göre yapıldığını, sözleşme hükümlerine göre davacının bir talepte bulunamayacağını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 7.250-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında imzalanan 01.03.2004 başlangıç tarihli, 4 ay süreli kira sözleşmesi ile, … içerisinde yer alan çay bahçesi, davacıya kiralanmıştır. … Valiliği İl Emniyet Müdürlüğü’nün 31.03.2006 tarihli yazısı ile, söz konusu yerin kiralama amacı dışında 2010/7646-2011/480
kullanıldığından bahisle davacının tahliyesi talep edilmiştir. Davalı …, 04.04.2006 tarihinde kira sözleşmesini feshederek davacının taşınmazdan tahliyesine karar vermiştir. 16.05.2006 tarihli Encümen kararı ile, 5393 Sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesi atfı ile 2886 Sayılı Kanun’un 75. maddesi gereğince, kira sözleşmesinin bitim tarihi olan 01.07.2006 itibariyle uzatılmamasına, sözleşmenin feshine, mecurun 01.07.2006 tarihinde tahliyesine karar verilmiştir. Davacı, çekilen ihtara rağmen taşınmazı tahliye etmediğinden, 03.08.2006 tarihinde zorla tahliye edilmiştir. Davacı, kira sözleşmesinin 20.maddesine göre feshedilmesine, sözleşmenin bitim tarihi olan 01.07.2006 itibariyle uzatılmamasına ve tahliyeye dair, davalı idarenin savunmasına ve dosyaya sunulan bu konudaki belgelere karşı çıkmamış, sadece değer arttırıcı imalatların bedelini istemiştir. Öyle olunca, davacının mecuru kendi iradesi ile terk ettiğinin kabulü gerekir. Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 19.maddesinde, “Herhangi bir nedenle kiracı bulunduğu yeri terk etmesi halinde yapmış olduğu tüm ilaveler belediyenin malı olacaktır.” düzenlemesi mevcuttur. O halde davacı, sözleşmenin 19. maddesi uyarınca imalat bedelleri için bir talepte bulunamaz. Kaldı ki, dava konusu taşınmazın, niteliği itibariyle gayrımusakkaf yerlerden olduğu ve 2886 sayılı Kanun hükümlerine tabi bulunduğu açıktır. Hemen belirtmek gerekir ki, bu nitelikteki taşınmazların kira sözleşmeleri, 2886 sayılı yasanın 75. maddesi hükmü uyarınca, kira süresinin bitim tarihinde sona erer. Kiralayan idare, sona eren sözleşme ile bağlı kalmaz. Kiracının, kiralananda bulunması da haksız işgal sayılır. Davalı …, kira sözleşmesinin 20. maddesinde düzenlenen “Söz konusu yer çay bahçesi amaçlı olarak kullanılacak, bunun dışında herhangi bir faaliyetin tespiti halinde sözleşme Belediyece feshedilecek” hükmünden hareketle kira sözleşmesini feshetmiş ve sözleşmeden kaynaklanan fesih hakkını kullanmıştır. Bu durumda, 2886 sayılı Kanun’un 75. maddesine göre işlem yapılması da yasaya uygundur. Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, bu yönler gözardı edilerek, feshin haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın davalı yararına (BOZULMASINA), peşin alınan 97,90 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 20.01.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.