Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2010/18303 E. 2011/6037 K. 18.04.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/18303
KARAR NO : 2011/6037
KARAR TARİHİ : 18.04.2011

… vekili avukat … ile 1-Genpa A.Ş. vekili avukat … …2-Turkcell İletişim A.Ş. vekili avukat … 3-… ve Telekom Ltd. Şti. Aralarındaki dava hakkında … 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 16.9.2010 gün ve 82-683 sayılı hükmün davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R
Davacı, davalı … Ltd.Şti.’nden, kampanya dahilinde I phone Marka telefon satın aldığını, peşinat olarak bir miktar ödedikten sonra kalan kısmın davalı Türkcell İletişim Hizmetleri A.Ş.tarafından telefon hattına bağlı olarak fatura edildiğini, satın alınan telefonun arızalı çıkması üzerine servise verdiğini ancak 2 aydan fazla süre geçtiği halde telefonun tamir edilmediğini belirterek telefonun bedeli olarak ıslahen 1.400 TL.’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile; Telefonun bedeli olarak 1.000,00.TL.’nin 19/10/2009 tarihinden, 400,00.TL.’nin 07/06/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’ nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL’ye çıkarılmıştır. Yine 1.6.2005 tarih ve 5236 sayılı yasanın 19. maddesiyle eklenen Ek madde 4 uyarınca temyiz parasal sınırı … Bakanlığınca tespit ve ilan olunan yeniden değerlendirilme oranında arttırılıp her takvim yılı başından geçerli olacak şekilde uyarlanacağı hükme bağlanmıştır. Yeniden değerlendirme oranı 2010 yılı için 2.2.olarak açıklanmış olmakla bu durumda temyiz sınırı 1430. TL’dir. Bu durumda davalılar tarafından temyizi istenen dava konusu miktar karar tarihi itibariyle 1.430 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalıların temyiz talebinde bulunma hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle 2010/18303 2011/6037
kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalıların temyiz dilekçelerinin miktar yönünden ayrı ayrı REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 18.4.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.