YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/10363
KARAR NO : 2010/12761
KARAR TARİHİ : 07.10.2010
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili avukat …. ve avukat … ile davacı vekili avukat …’ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı ile imzaladığı 14.9.1989 tarihli devre tatil sözleşmesi gereğince, Manavgat İlçesi, …. mevkiinde bulunan … ve …. parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki …. Tatil Sitesinde A bölgesinde bulunan 4 adet 4.tip 505 nolu evin 17 nolu devre tatil hakkına sahip olduğunu, davalı tarafından gönderilen 14.2.2005 tarihli yazı ile, yenileştirme ve iyileştirme kapsamında siteye 11.557.000 TL. tutarında harcama yapıldığını, bu miktarın yenileme katkı payı adı altında devre sahiplerinin hisselerine düşen tutarlarda ödemeleri gerektiğinin bildirildiğini, oysa ki sözleşmenin 10. maddesinin c fıkrası gereğince, devre sahipleri olarak ödemekle yükümlü oldukları miktarın, işletme servis bedellerinden ibaret olduğunu ve bu bedeli de ödediğini, kapasite artırma ve ek gelir sağlamayı amaçlayan otel, havuz gibi harcamaların devre sahiplerinden talep edilemeyeceğini, bu talebin 4077 sayılı yasa ve yönetmelik hükümlerine ve hakkaniyet ilkelerine de aykırı olduğunu ileri sürerek, davalının talep ettiği Yenileme katkı payı adı altında ödeme yapmakla sorumlu olmadığının tespitiyle bu konuda yaratılan muarazanın men’ine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, yenileme katkı payına ilişkin talebin, sözleşme, yasa ve yönetmelik hükümlerine uygun olduğunu savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, asıl dava yönünden, davanın kısmen kabulüne, davacının, yenileme katkı payı olarak talep edilen bedelin, 708,52 TL’lik miktarından borçlu olduğunun bakiye miktardan ise borçlu olmadığının tespitine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
2010/10363-12761
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, bu dava ile, davalı şirket tarafından gönderilen 14.2.2005 tarihli yazı ile, yapılan işler gerekçe gösterilmek suretiyle, “yenileme katkı payı” adı altında ödeme yapılmasının talep edilemeyeceğini belirterek, borçlu olmadığının tespitini istemiş, davalı ise, yapılan yenileyici ve iyileştirici imalatlar nedeniyle devre tatil sahiplerinin hisselerine düşen bedeli ödemekle yükümlü olduklarını, bu nedenle davacının talebinde haklı olmadığını savunmuştur.
Mahkemece, 25.1.2010 tarihli bilirkişi raporu gereğince hüküm kurulmuş ise de, söz konusu raporda; 2001 yılından başlayarak 2006 yılı sonuna kadar, davalı şirket tarafından yapılan makul ve normal tamirat, tadilat, yenileme ve onarım giderlerinden, ünite ve devre başına düşen bedelin tespit edildiği ve buna göre davacının ünite tipine göre sorumlu olması gereken ” yenileme katkı bedeli ” ile ayrıca anılan raporda davacının sorumlu olduğu ” devre servis bedelinin ” de belirlendiği anlaşılmaktadır. Ancak davalı tarafça 14.2.2005 tarihli yazı kapsamında talep edilen yenileme ve iyileştirme giderlerinden doğan yenileme katkı payı alacağının içinde, davalı şirketin hesaplayıp bildirildiği ve davacının da ödediğini bildirdiği servis ücretlerinin bulunup bulunmadığı anlaşılamamaktadır. Mahkemece, yenileme katkı bedelinden ayrı olarak servis bedelinin davalı tarafça ayrıca talep edilip edilmediği araştırılarak, şayet ayrıca servis ücreti talep edilip davacı tarafça ödendiği tesbit edilirse şimdiki gibi, aksi halde talep edilen yenileme katkı bedelinin içinde servis ücreti de varsa, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ayrıca hesaplanan servis bedeli gözetilerek davacının sorumlu olduğu yenileme katkı bedeli belirlenerek, sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekir. Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan 1.bent gereğince davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, temyiz edilen kararın 2. bent gereğince davalı şirket yararına BOZULMASINA, 750,00 TL duruşma avukatlık parasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin alınan 356,80 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 7.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.