Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2010/1021 E. 2010/7493 K. 01.06.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/1021
KARAR NO : 2010/7493
KARAR TARİHİ : 01.06.2010

… vekili avukat … ile … Müh. San. Tic. Ltd. Şti. Vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … 7.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 9.7.2009 gün ve 177-249 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R
Davacı, davalı şirkete güneş enerjisi ile su ısıtma tesisatı yaptırdığını ve ücretini de ödediğini, yapılan enerji sistemi çalışmadığı ve davalı tarafından tamir de edilmediği için güneş enerji sistemini davalıya iade ettiğini, ödediği bedelin iadesine yönelik davalı tarafından verilen kambiyo senedinin takibe konu edilmesi üzerine senedin kayıtsız ve şartsız borç içermediği gerekçesiyle İcra Hukuk Mahkemesince takibin iptaline kesin olarak karar verildiğini belirterek 1.050 TL alacağının davalıdan tahsilini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL’sı, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2009 tarihinden itibaren 1.400,00 YTL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.
Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.400,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 1.6.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.