YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/9315
KARAR NO : 2007/13517
KARAR TARİHİ : 15.11.2007

… vekili avukat … ile … mirasçıları 1-… (Kendi adına asaleten … ve …’e velayeten) 2-… 3-… 4-…’e velayeten … vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … 1.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 4.4.2007 gün ve 728-135 sayılı hükmün davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı, 1.923,48 YTL’nin davalılardan tahsil edilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiş, mahkemece 4.4.2007 gününde davanın kısmen kabulü ile 961,74 YTL için davanın kabulüne, fazla isteğin reddine karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2007 tarihinden itibaren 1.170.000.000 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece kabul edilen dava değeri 961,74 YTL olmakla karar tarihi itibariyle 1.170.000.000 TL yi geçmediğinden mahkemenin kararı da 4.4.2007 tarihli olduğundan HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalıların temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 15.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi..