YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/6305
KARAR NO : 2007/11497
KARAR TARİHİ : 04.10.2007
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki eşya bedelinin iadesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı,davalı ile 1997 yılında evlendiklerini, 2001 yılında şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşandıklarını, ziynet eşyaları ile saatinin davalıda kaldığını,ayrıca davalı adına olan aracın yarı hissesinin kendisine ait olduğunu ileri sürerek ziynet eşyalarının aynen iadesini , olmadığı taktirde bedeli olan 7 000 000 000 TL nin ve aracın yarı bedeli olan 3 500 000 000 TL nin tahsilini talep etmiş, bilahare araç bedeline yönelik talebinden feragat etmiştir.
Davalı, ziynet eşyalarını davacının annesine götürdüğünü, araç alımında katkısının olmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm, davacının temyizi sonucu Dairemizce kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olduğu ve kararın hem usulden hem esastan reddinin yasaya aykırı olduğuna dayanılarak bozulmuş; mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek boşanma davasının kesinleşme tarihinden dava tarihine kadar olan sürede zamanaşımının dolmuş olduğuna dayanılarak davanın zamanaşımından reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, bozmaya uygun işlem yapılmış olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsımı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2–Davacı, davalıda kaldığını bildirdiği ziynet eşyalarının iadesi talebiyle eldeki davayı açmıştır.Mahkemece boşanma davasının kesinleşme tarihine göre açılan dava göz önüne alındığında süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiştir.Davalı tarafından açılmış olan boşanma davası 15.10.2001 tarihinde kesinleşmiş olup, bu dava 22.3 2002 tarihinde açılmıştır. Dava mahiyeti itibarı ile 10 yıllık zamanaşımı süresine tabidir. Bu itibarla mahkemece davanın zamanaşımından reddine dair verilen hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki davacı, her zaman kolaylıkla götürülebilecek nitelikte olan ziynet eşyalarının davalıda kaldığını ispatlayamamıştır. Ayrıca bu hususun davacı tarafından, aleyhe açılan boşanma davasında da ileri sürüldüğü görülmüştür. Hal böyle olunca mahkemece davanın usulden değil esastan reddine karar verilmesi gerekirken, usulden reddine karar verilmiş olması bozma nedenidir. Ancak yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasının gerektirmediğinden HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğince sonucu itibari ile doğru olan hükmün gerekçesinin az yukarıda açıklandığı şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerden dolayı davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle sonucu itibarı ile doğru olan hükmün gerekçesinin düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 4.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.