Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2006/2409 E. 2006/6283 K. 20.04.2006 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/2409
KARAR NO : 2006/6283
KARAR TARİHİ : 20.04.2006

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ceyiz eşyalarının iadesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalı ile evli olduklarını, müşterek haneden zorla uzaklaştırıldığını, çeyiz senedinde blirtilen eşyalarının verilmediğini ileri sürerek eşyaların aynen iadesine, olmazsa değerinin tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı, 12.3.19955tarihli çeyiz senedindeki çeyiz eşyaları ile altınlarının davalılarda kaldığını, boşanma davasının derdest olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açmıştır. Taraflar arasındaki boşanma davasının henüz kesinleşmediği, dava tarihi itibariyle taraflar arasında evlilik birliğinin devam ettiği anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki evlilik birliğinin dava tarihinde halen sürdüğü ve açılan davanın niteliği itibariyle evlilik birliği içindeki malların tasfiyesine yönelik olduğu anlaşıldığından davaya bakmakla görevli olan mahkeme Aile Mahkemesidir. Görevle ilgili hususlar resen gözetileceğinden; mahkemece Aile Mahkemesinin görevli olduğuna dayanılarak ayrıca Aile Mahkemesi var ise görevsizlik kararı verilmesi, tersi durumda ara kararıyla Aile Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken işin esası incelenip, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davacının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlere göre bu aşamada davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 20.4.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.