YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8846
KARAR NO : 2020/11882
KARAR TARİHİ : 23.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık … (Uluca) Mert hakkında hırsızlık ile konut dokunulmazlığını ihlal ve sanık … hakkında hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık … (Uluca) Mert’in temyizinin hırsızlık suçuna yönelik olduğu ve O Yer Cumhuriyet Savcısının sanık …’in eyleminin suç eşyasını bilerek kabul etmek suçunu oluşturduğuna ilişkin temyizinin de sanığın lehine olduğu ve konut dokunulmazlığını bozma suçunu kapsamadığı anlaşılmakla yapılan incelemede,
Sanık …’in eylemi, diğer sanıkla birlikte gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 37. maddesi yerine 39/1-2 maddesi ile cezalandırılması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık … Ulıca hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesine göre, kişinin kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nın 53 maddesindeki haklardan yoksun bırakılabileceği, ancak sanık hakkında mahkemece konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan neticeten adli para cezasına hükmedildiği, bu nedenle sanık hakkında TCK’nın 53/1.maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, “Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının yasal sonucu olarak TCK.nun 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, c bendinde yazılı kendi altı soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından şartlı tahliyesine kadar YOKSUN BIRAKILMASINA,” ilişkin kısmının çıkartılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.