YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8212
KARAR NO : 2020/11846
KARAR TARİHİ : 23.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanık … müdafii, sanık … müdafii, sanık … müdafii, sanık … müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar …, …, … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık … müdafii, sanık … müdafii, sanık … müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
../..
Sanığın müdafii olmaksızın alınan İlçe Jandarma Komutanlığındaki 31/10/2015 tarihli ifadesinde suçlamaları kabul ettiği ancak mahkeme huzurunda verdiği beyanında suçlamaları kabul etmediği, suçsuz olduğunu beyan ettiği anlaşıldığından, CMK’nın 148/4. maddesi gereği müdafii hazır bulunmaksızın kollukça alınan ifadenin, hâkim veya mahkeme huzurunda sanık tarafından doğrulanmadıkça hükme esas alınamayacağı ve diğer sanıkların aleyhe beyanları atfı cürüm niteliğinde olduğu gözetildiğinde mevcut delillerin mahkumiyet için yeterli olamayacağı, sanığın savunmaları doğrultusunda olay günü ve öncesinde sanık …’ın kullanmış olduğu numaraların HTS kayıtları getirtilerek suç mahallinde sinyal verip vermediği araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve ifası gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.