YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/948
KARAR NO : 2019/5649
KARAR TARİHİ : 04.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 11.12.2012 tarih, 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen suçun gece vakti işlenmesinin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hali olması nedeniyle aynı Kanun’un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alınacağı öngörüldüğünden, zamanaşımı sürelerinin bu suçlar yönünden 5237 sayılı TCK’nın 66/1-d maddesine tabi olduğu ve dava konusu hırsızlık suçunu gece vakti işleyen sanık hakkında henüz zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmakla, zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle düşme kararı verilmesi gerektiğine yönelik tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dairemizin 09.12.2013 tarihli bozma ilamında belirtildiği üzere; suçun gece saat 19.50 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmeden anılan bozma ilamına uyulduğu halde gereği yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 27.11.2006 yerine 02.12.2006 olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnamye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına 04.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.