YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4030
KARAR NO : 2019/11109
KARAR TARİHİ : 25.06.2019
KANUN YARARINA BOZMA
Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanıklar … ve …’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 116/1, 119/1-c ve 151. (9’ar kez) maddeleri gereğince 9 kez 2 yıl hapis, 9 kez 12 ay hapis ve 9 kez 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmalarına dair Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2012 tarihli ve 2009/376 esas, 2012/979 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 21/05/2019 gün ve 94660652-105-07-2684-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28/05/2019 gün ve 2019/57029 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, sanıkların, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 25/11/2014 tarihli ve 2014/9981 esas, 2014/33212 karar sayılı ilamı ile zamanaşımı sebebiyle haklarında düşme kararı verilen dosyanın diğer sanıkları … ve … ile birlikte olay tarihinde …. yaylasında bulunan evlerden hırsızlık yapma konusunda anlaştıkları, fikir ve eylem birliği içerisinde dokuz müştekinin kapı ve pencerelerini kırmak suretiyle evlerine girip hırsızlık yaptıkları kabul edilmiş ise de, olayda birden fazla sanık bulunması, sanıklardan farklı eşyalar elde edilmesi ve bir kısmının da sanıklar tarafından satıldığının anlaşılması karşısında, arama ve elkoyma tutanakları ile suça konu eşyaların müştekilere teslimine ilişkin teslim tesellüm tutanakları karşılaştırılarak sanıkların gerçekleştirdikleri eylemlerin ayrı ayrı belirlenmesi ve yapılacak tespite binaen sanıkların hukuki durumlarının ayrı ayrı tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile tüm eylemler bakımından sanıkların müşterek fail olarak kabul edilmesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.04.2016 tarihli ve 2015/27114 esas, 2016/5775 sayılı kararının, hükümlüler … ve … tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nin 20.04.2016 tarih, 2015/27114 esas ve 2016/5775 karar sayılı kararı ile incelendiği anlaşılmakla, sanık hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.