YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2849
KARAR NO : 2019/11107
KARAR TARİHİ : 25.06.2019
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/09/2018 tarihli ve 2015/380 esas, 2018/529 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 14/05/2019 gün ve 94660652-105-46-3101-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 22/05/2019 gün ve 2019/55187 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, anılan Mahkemenin 18/09/2014 tarihli ve 2014/280 esas, 2014/266 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleşmesi sonrası Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 09/06/2015 tarihli ve 2015/2635 esas, 2015/10588 karar sayılı ilâmı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309/4-d maddesi uyarınca kanun yararına bozularak sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği; anılan suçtan verilen 18/09/2014 tarihli mahkûmiyet kararının diğer sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 08/04/2015 tarihli ve 2015/5234 esas, 2015/6469 karar sayılı ilâmı ile bozularak bozmadan hükmü temyiz etmeyen sanık …’ın da yararlandırılmasına karar verilmesini müteakip yeniden yapılan yargılama sonunda Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/09/2018 tarihli kararı ile adı geçen sanığın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 09/06/2015 tarihli ve 2015/2635 esas, 2015/10588 karar sayılı kanun yararına bozma ilâmı ile verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının kesin nitelikte olduğu ve bu miktar cezanın sanık açısından kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden, yeniden yargılama yapılarak yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hırsızlık suçundan sanık …’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/09/2014 tarihli ve 2014/280 esas, 2014/266 sayılı kararının sanık … yönünden kesinleşmesini müteakip, sanık hakkında “suç tarihinin 22.06.2014 olduğu, 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 28/06/2014 Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği göz önüne alındığında, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunun sanığın lehine olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiği” belirtilerek kanun yararına bozma ihbarında bulunulması üzerine, 13. Ceza Dairesi’nin 09/06/2015 tarih ve 2015/2635 Esas ve 2015/10588 Karar sayılı ilamı ile kanun yararına bozma talebinin kabulüne karar verilerek belirtilen hükmün CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi gereğince, sanık … ile ilgili hırsızlık suçundan kurulan 142/1-b, 143 ve 62. maddeler uyarınca sonuç ceza olarak 1 yıl 8 ay HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA karar verildiği, ancak Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/09/2014 tarihli ve 2014/280 esas, 2014/266 sayılı kararının diğer sanık … Osman Karataş ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine 13. Ceza Dairesi’nin 08.04.2015 tarih ve 2015/5234 Esas 2015/6469 Karar sayılı ilamı ile bu sanık yönünden bozulmasına, bozma kararının da temyize gelmeyen sanık …’a sirayetine denilmiş ise de; sanık … hakkında Dairemizce kanun yararına bozma yolu ile hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının 09.06.2015 tarihinde kesinleştiği ve bu miktar cezanın sanık bakımından kazanılmış hak teşkil ettiği, bozma ilamı sonrasında yeniden yapılan yargılama sonunda Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/09/2018 tarihli kararı sanık 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair karara yönelik yapılan incelemede;
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile hırsızlık suçundan sanık …’ın hakkında Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/09/2018 tarihli ve 2015/380 Esas, 2018/529 Karar sayılı kararı ile verilen hükmün 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.