YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1496
KARAR NO : 2019/11009
KARAR TARİHİ : 25.06.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması ve kişi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Kapıları kilitli aracın çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi sonuç ceza değişmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İftira suçundan kurulan hükümde: Anayasa Mahkemesinin 10.12.2013 tarih ve 28847 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 10.04.2013 tarih ve 2013/14 Esas, 2013/56 sayılı kararı ile TCK’nın 267/5. maddesindeki “…süreli hapis cezasına mahkumiyeti halinde, mahkum olunan cezanın üçte ikisi kadar hapis cezasına…” bölümünün, iptaline karar verilmiş olmasına rağmen, bu madde ve bu maddeye yollama yapan TCK’nın 267/6 maddesi tatbik edilerek sanığın cezalandırılması,
2-iftira ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları yönünden yapılan incelemede; tekerrüre esas alınan İzmir 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/19-2009/409 sayılı hükümlülüğünün suç tarihinden sonra kesinleştiğinin anlaşılması karşısında tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, iftira suçuna ilişkin hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 267/6 maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, sonuç cezanın “ 1 yıl hapis cezası” olarak belirlenmesi ve hükümlerden TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Sanığın İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2004/254 E, 2004/894 K sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK’nın 58.maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.