YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11137
KARAR NO : 2020/1672
KARAR TARİHİ : 11.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
TCK’nın 61/5. maddesindeki uygulama sırasına aykırı şekilde aynı Kanunun 35/2. maddesinin 143. maddeden önce uygulanması,sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınana ilamlardan ağırı İstanbul 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/09/2013 tarih 2013/48 E.-2013/613 K. sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan verilmiş 3 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle gerekçesi tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından Ankara Gölbaşı Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/528 esas 2014/85 karar, kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTEREK ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.