YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10435
KARAR NO : 2020/2709
KARAR TARİHİ : 26.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Benzer bir olayda ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26/01/2016 tarih, 2015/709 esas ve 2016/33 sayılı kararında belirtildiği üzere;
Müşteki tarafından şüpheliye işten çıkarılma evraklarının tebliğ edilerek çıkışının yapılacağı sırada sanığın mağdurun işyerindeki odasına gittiği, sanık ile mağdur arasında tartışma çıktığı, bunun üzerine sanığın mağdura ait olan ve odada masanın üzerinde olan dizüstü bilgisayarı ve bilgisayarın içinde bulunan cep telefonunun da bilgisayarın iç kısmında bulunması nedeniyle aldığı mağdurun rızası olmaksızın aldığı olayda; sanığın ”işten çıkarıldığını öğrenince bilgilerini Sosyal sigortalar kurumuna götürmek için bilgisayarı ve cep telefonunu almak istediğini ancak müşteki izin vermeyince bilgisayarı ve cep telefonunu alıp götürdüğünü iki saat sonra Jandarmaya teslim ettiğini hırsızlık kastı olmadığını” savunması ve müştekininde beyanında bu hususu doğrulaması karşısında sanığın suça konu bilgisayarı ve cep telefonunu faydalanmak kastı ile aldığına ilişkin delil bulunmaması nedeniyle hırsızlık suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeyerek sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.