YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/9118
KARAR NO : 2018/17544
KARAR TARİHİ : 04.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Daha önce bir çok kez hakkında işlem yapmaları sebebiyle güvenlik kamerası görüntülerindeki şahıslardan birinin de sanık … olduğunu kesin ve net olarak teşhis ettiklerini belirterek hakkında tutanak düzenleyen polis memurlarının beyanlarına dayanılarak sanık … hakkında mahkumiyet kararı verilmiş ise de, gerek sanık …’ın gerekse temyiz dışı sanık …’ın aşamalarda alınan savunmalarında güvenlik kamerası görüntülerindeki kişilerin kendileri olmadığını beyan ettikleri, dosyadaki görüntülerin de net olmadığının anlaşılması karşısında; sanığın önden, profilden ve boydan çekilmiş fotoğrafları temin edildikten ve CD’deki flu görüntülerin netleştirilmesi sağlandıktan sonra Emniyet Genel Müdürlüğü Kriminal Daire Başkanlığı’ndan olay günü müştekinin işyerinden hırsızlık yapan şahıslar arasında sanığın da olup olmadığının karşılaştırılmasına yönelik rapor aldırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Kabule göre de;
a-Suç tarihinin 6545 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önceki bir tarih olan 02.03.2014 tarihi olduğu ve suç tarihi itibariyle sanığın daha lehine olan 6545 sayılı Kanunun 63. maddesi ile değişiklik yapılmadan önceki haline göre 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesindeki artırım oranı en fazla 1/3 olduğu halde bu oranın da üstünde bir oran olan 1/2 oranında artırım yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
b-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
c-Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında hükümlülüğünün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 04.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.