Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/7764 E. 2018/16192 K. 19.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7764
KARAR NO : 2018/16192
KARAR TARİHİ : 19.11.2018

İTİRAZ

Hırsızlık suçundan sanık hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan suçlardan verilen mahkumiyet kararına ilişkin Acıpayam 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 23/01/2014 tarih 2013/126 E.2014/22K. karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine; Dairemizin 05/12/2016 gün ve 2015/11603 Esas, 2016/16055 Karar sayılı ilamı ile kararın düzeltilerek onanmasına karar verildiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.10.2018 tarih ve KD- 2018/81823 sayılı yazısı ile özetle; sanığın sabıkasında yer alan Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03/03/2011 tarihli, 2009/474 Esas ve 2011/68 karar sayılı kararının tekerrüre esas alındığı, söz konusu kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 22.Ceza Dairesi’nin 08/12/2015 tarihli ve 2015/7852 Esas, 2015/8597 sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği,Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03/03/2011 tarihli, 2009/474 Esas ve 2011/68 karar sayılı kararının, kesinleşme tarihinin 08/12/2015 olup suç tarihinin ise 24/04/2012 olması nedeniyle anılan hükmün tekerrüre esas alınamayacağı, sanığa ait adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas oluşturabilecek başkaca bir ilama da rastlanmadığı gerekçeleriyle itiraz talebinde bulunularak, dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA KARAR

Yargıtay C.Başsavcılığı’nın 30.10.2018 tarih ve KD- 2018/81823 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 05/12/2016 gün ve 2015/11603 Esas, 2016/16055 Karar sayılı düzelterek onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihi itibariyle adli sicil kayıtlarına göre sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunmadığı halde; atılı suç tarihinden sonra kesinleştiği anlaşılan Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03/03/2011 tarihli, 2009/474 Esas ve 2011/68 karar sayılı ilamının sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı
Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.