Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/769 E. 2018/15180 K. 06.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/769
KARAR NO : 2018/15180
KARAR TARİHİ : 06.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısı 11.12.2015 tarihli temyiz dilekçesi içeriğinde; “Havza Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03/12/2015 gün ve 2015/241 Esas ve 2015/404 Karar sayılı kararı, Usul ve esas yönünden Kanun’a aykırı bulunduğundan kararın bozulması talebiyle arz olunur.”denilmek suretiyle yapılan temyiz isteminin sanıklar lehine olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizin 23.06.2015 tarih, 2014/16818 Esas ve 2015/11734 Karar sayılı ilamında sanık … hakkında müşteki …’e yönelik eylemi yönünden düzeltilerek onanmasına karar verildiği, sanıklar … ve … hakkında ise mağdurlar … ve …’a yönelik hırsızlık eylemleri yönünden bozma kararı verilmiş olduğundan, tebliğnamede sanık … hakkında zamanaşımı süresi içinde mağdur …’ye yönelik eylemi hakkında hüküm kurulması bandı ile sanıklar … vasisi ve müdafii ve …’ün temyiz taleplerinin reddine yönelik düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Sanıklar hakkında soruşturma aşamasında gerçekleştirilen iade nedeniyle TCK’nın 168. maddesi uygulandığı sırada fıkra numarasının hükümde gösterilmemesi mahallinde giderilmesi mümkün yazım eksikliği kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanıklar …, … ve … hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar …’ün, … vasisi ve müdafiinin, … ve müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
08.11.2012 tarihli hükmün sanık ve müdafiinin temyizi üzerine bozulmasına karşın, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza açısından kazanılmış hakkın korunması gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında sonuç olarak 6 ay hapis cezası yerine yazılı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılamaya yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasına “1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince ceza süresi yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek sonuç cezanın 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesi” suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.