Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/7443 E. 2018/19281 K. 26.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7443
KARAR NO : 2018/19281
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık … hakkında ”hırsızlık” ve ”konut dokunulmazlığını ihlal” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesi neticesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar … ve … hakkında ”hırsızlık” ve ”konut dokunulmazlığını ihlal” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerin incelenmesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Her iki sanık bakımından da, adli sicil kayıtlarında 5237 sayılı Kanun’un tekerrür hükümlerini düzenleyen 58. maddesinde esas alınabilecek bir ilam bulunmamasına rağmen, haklarında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarında yer alan ”sanığın Adli Sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunduğu anlaşılmakla sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca Mükerrirlere Özgü İnfaz Rejiminin Tatbikine Ve Cezanın İnfazından Sonra Sanık Hakkında Denetimli Serbestlik Tedbirinin Uygulanmasına” ibaresinin çıkarılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.