Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/6795 E. 2018/18730 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6795
KARAR NO : 2018/18730
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-)Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz itirazlarının REDDİNE,
II-)Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
UYAP kaydında suç tarihinde güneşin, saat 06.01 de doğduğu ve 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesi uyarınca, gecenin saat 05:01 de sona erdiği, müştekinin beyanına göre; eylemin 05.30 sıralarında gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, eylemin gündüz gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanığa hırsızlık suçundan verilen cezada TCK’nın 143. maddesi gereğince artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hırsızlık suçuna ilişkin hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ve 35. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan ‘‘1 yıl 7 ay 24 gün’’ ibaresinin çıkartılarak yerine ‘‘1 yıl 6 ay’’ ibaresinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan ‘‘1 yıl 1 ay 6 gün’’ ibaresinin çıkartılarak yerine ‘’1 yıl ’’ ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 62. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan ‘‘11 ay ’’ ibaresinin çıkartılarak yerine ‘‘10 ay ’’ ibaresinin eklenmesi, TCK’nın 50/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan ‘11 ay ve 6.600 tl’ ibarelerinin çıkarılarak yerlerine ‘‘10 ay ve 6.000 TL’’ ibarelerinin eklenmesi ve 142/1-b, 35, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince sonuç cezanın ‘‘6.000 TL’ adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle,suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.