YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6430
KARAR NO : 2018/17174
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık suçundan sanık …’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1 ve 43/1-2. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Trabzon 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2012 tarihli ve 2011/377 esas, 2012/506 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleşerek infazını müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik doğrultusunda sanığın hukuki durumunun uzlaşma hükümleri yönünden yeniden değerlendirilmesine ilişkin Sakarya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 30/01/2018 tarihli ve 2018/59 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair mercii Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/06/2018 tarihli ve 2018/124 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 24.09.2018 gün ve 94660652-105-61-10323-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 01.10.2018 gün ve 2018/78906 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesince, “uzlaşmanın uygulanması ile sanığa verilen cezanın düşürülmesi ve sonuçlarıyla birlikte ortadan kalkmasına yol açacağı, bu nedenle uzlaşmada sanığın hukukî menfaatinin bulunduğundan” bahisle Trabzon 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2018 tarihli ve 20180/59 değişik iş sayılı kararının kaldırılmasına karar verilmiş ise de; 5237 sayılı Kanun’un 7/2. maddesinde yer alan “(2) Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanık hakkındaki hükmün infaz edilmiş olduğu ve uzlaştırmanın bu yönden uygulanmasının mümkün olmadığı cihetle, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2017/219 sayılı kararında da belirtildiği gibi, uzlaşma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254 üncü maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, söz konusu değişiklik fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin olduğundan, yürürlüğünden önceki ve infaz edilmiş olaylara da uygulanabileceği
gözetilerek Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/06/2018 tarihli ve 2018/124 değişik iş sayılı kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla anılan hususa yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 29/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.