Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/6247 E. 2018/18407 K. 17.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6247
KARAR NO : 2018/18407
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra deneme süresinde suç işlenmesi nedeniyle duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda kurulan hükmün gerekçesinde, 5271 sayılı CMK’nın 34/1 ve 230. maddeleri uyarınca iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi ve maddede yazılı diğer hususların gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği anlaşılan sanık hakkındaki, TCK’nın 141/1, 168/2, 62. maddelerince hükmedilen 5 ay hapis cezasına ilişkin geri bırakılan hükmün açıklanması ile yetinilmesi yerine, CMK’nın 231. maddesinin 11. fıkrasının 2. cümlesindeki hükme aykırı olarak, yasal bir zorunluluk da bulunmadığı halde farklı bir hüküm kurulması,
3-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde bu suçtan da hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 225. maddesinin 1. fıkrasına aykırı davranılması,
4-Sanığın müştekinin evinden cep telefonunu çalması eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi kapsamında kalmasına rağmen, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dosyada yazılı şekilde aynı yasanın 141/1 maddesinden uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 17.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.