YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5789
KARAR NO : 2018/18476
KARAR TARİHİ : 18.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Başka suçtan farklı yargı çevresindeki cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığın duruşmadan vareste tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve vareste tutulma talebi de bulunmadığı halde hükmün açıklandığı 30.12.2014 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196 ve 289/1-h maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Olay günü pastanede çalışan müştekinin işyerine giden sanığın, müştekiye İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde çalıştığını ve kendisinden sürekli ürün alacağını söylediği, ardından birlikte hastaneye gittikleri, cep telefonuna istenen ürünleri sürekli e-mail olarak atan bir program yükleyeceğini belirten sanığın müştekiden cep telefonunu istediği, müştekinin de telefonu sanığa verdiği, sanığın program yükleme bahanesiyle müştekinin yanından ayrılarak daha sonra gelmediği olayda, sanığın hileli davranışları sonucunda müştekinin iradesinin sakatlandığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen (6) numaralı bent uyarınca uzlaşma kapsamına alınan 5237 sayılı TCK’nın 157. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülerek hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
Hırsızlığın, sanık ile müştekinin birlikte bulundukları hastane içinden yapıldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun’un 141/1 ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 18.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.