Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/5504 E. 2018/17535 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5504
KARAR NO : 2018/17535
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanık … müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçuna konu ziynet eşyalarının önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurulması,
2-Sanık müdafiinin 21.06.2018 tarihli celsede sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiğinin ve suç tarihi itibariyle herhangi bir sabıkası bulunmayan sanığın yargılama aşamasındaki olumlu tutum ve davranışlarının lehine takdiri indirim nedeni kabul edilerek hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulandığının da anlaşılması karşısında; hırsızlık suçuna ilişkin olarak, TCK’nın 51/1-b bendinde yer alan şartın değerlendirilmesi ile sanık hakkında verilen hapis cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken, yine konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak anılan suçun niteliği gereği giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zararın bulunmadığı ve sanığın da hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini kabul ettiğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 231/6-b bendinde yer alan şartın karar yerinde tartışılması ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, “zararın giderilmemesi ve suçun niteliği” şeklindeki yerinde ve yasal olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, hırsızlık suçuna ilişkin olarak 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 04.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.