YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5285
KARAR NO : 2018/17559
KARAR TARİHİ : 04.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.400 TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
01.05.2011 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre; kitap üzerinden vücut izi alındığının bildirilmesi karşısında; söz konusu izin mukayeseye elverişli olup olmadığı araştırılıp sanıktan parmak izi ve dna örnekleri alınarak, olay yerinden elde edilen vücut izi ile kıyaslanması sonucunda düzenlenecek rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği; söz konusu izin sanığa ait çıkmaması durumunda sanığın hırsızlık malı olduğu açıkça anlaşılan çelik kasayı dükkanına alıp, kesmek şeklinde ortaya çıkan eyleminin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna vücut vereceği anlaşılmakla atılı işyeri dokunulmazlığını suçundan beraatine ve ek savunma verilerek TCK.’nın 165/1. maddesinden mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.